Słowniczek zawiera fonetyczny zapis polski,
w innych słownikach zwykle stosuje się fonetykę anglojęzyczną
|
Liczebniki 1 – iczi 2 – ni 3 – san 4 – szi (jon) 5 – go 6 – roku 7 – sici 8 – haczi 9 – kiu 10 – dziu |
Kierunki Hidari – w lewo Migi – w prawo Mai – w przód Usziro – w tył Joko – w bok Age – w górę Oroszi – w dół Ura – odwrotnie Małate – obrót Mawaszi – okrężnie |
|
Powierzchnie uderzające Seiken – pięść Uraken – odwrócona pięść Tetsui – pięść młot Szuto – zewnętrzny kant dłoni Szotei – podstawa dłoni Hidżi – łokieć Haisoku – grzbiet stopy Teisoku – spód stopy Czusoku – poduszka stopy Sokuto – kant stopy Kakato – pięta Hiza – kolano |
Strefy Gedan – poniżej pasa Czudan – tułów Dżodan – powyżej szyi Techniki Daczi – pozycje nóg Kamaite – pozycje rąk Uke – bloki Uczi – uderzenia Tsuki – pchnięcia |
|
Kihon – podstawy Kumite – walka Kiu – stopień uczniowski Dan – stopień mistrzowski Dodżio – sala ćwiczeń Hadżime – zaczynać Jame – przestać Karategi – kimono do ćwiczenia Kiai – okrzyk Geri – kopnięcie Kage – kopnięcie prostą nogą |
Morote – obie ręce Obi – pas Os – tak, dziękuję, pozdrawiam Oi – zgodnie Giaku – przeciwnie Sanczin – trójkąt Sensei – mistrz Sempai – starszy stopniem, instruktor Te – ręce Kiba – jeździec Ago – podbródek |
|
Karate – „pusta ręka”, sztuka walki bez broni Kyokushinkai – Stowarzyszenie na Rzecz Poszukiwania Ostatecznej Prawdy, Stowarzyszenie Bieguna Prawdy, Najwyższa Prawda |
|
